-
1 καταπονεω
1) ослаблять, изнурять(τέν ἀλκέν τοῦ θηρίου Diod.; νόσῳ καταπονηθείς Diog.L.)
2) мучить, терзать(οἱ Σάμιοι καταπονηθέντες ὑπὸ τῶν τυράννων Arst.; Ἡρακλῆς ὅ καταπονούμενος τῷ τῆς Δηϊανείρας χιτῶνι Polyb.)
ποιήσασθαι ἐκδίκησιν τῷ καταπονουμένῳ NT. — отомстить за истязаемого